| بادِ ما و بودِ ما از دادِ توست | هستی ما جمله از ایجادِ توست |
| لذت هستی نمودی نیست را | عاشق خود کرده بودی نیست را |
| لذت انعام خود را وا مگیر | نقل و باده و جام خود را وامگیر |
| گر بگیری کیت، جستجو کند | نقش، با نقاش چون نیرو کند؟ |
| منگر اندر ما، مکن در ما نظر | اندر اِکرام و سَخایِ خود نگر |
| ما نبودیم و تقاضامان نبود | لطف تو ناگفته ی ما می شنود |
| نقش باشد پیش نقاش و قلم | عاجز و بسته چو کودک در شکم |
مولوی
امام صادق علیه السلام در این باره به یکی از اصحاب خود می‌فرماید:
«سجده شکر -بعد از هر نماز- بر تو وبر هر مسلمانى لازم است و به وسیله آن، ارزش نمازت را بالا می‌برى و خداوند را از خودت راضى می‌کنى و ملائکه را متعجّب می‌سازى. وقتى که بنده نماز خواند؛ و سپس سجده شکر نمود، خداوند حجاب میان آن بنده و ملائکه را از میان بر می‌دارد...
علت و چرایی سجده شکر
امام رضا علیه السلام فرمود:
«سجده بعد از نماز فریضه، به خاطر تشکر نمودن بنده از خداوند متعال است، که او را بر انجام واجباتش موفّق ساخت و کمترین عبارتى که در آن می‌توان گفت، آن است که سه مرتبه بگوید: شُکْراً لِلَّهِ».
از آن‌حضرت پرسیده شد: معنای «شکراً لله» چیست؟
امام علیه السلام فرمود: «یعنی سجده من برای خداوند؛ بدین خاطر است که مرا موفق به انجام فرائض و واجباتش کرده. پس شکر، باعث ازدیاد می‌شود و اگر نقصی در نماز باشد؛ با این سجده جبران می‌شود»
===========
1) شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 333
2) شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2 ، ص360
